İçeriyi gezerken bize eşlik etti ve yuvasını tanıttı. Bizim tabirimizle Eyüp Çocuk Yuvası onun gerçek yuvasıydı çünkü. Ardından bir çift göz daha geldi; baş yukarıda, gururlu. Bizimkinin ikiz kardeşiydi kendisi. Hep birlikte televizyon izledikleri odaya oturduk, başladık sohbete.

    Aralarından bir ufaklık pek yakışıklı, farkında olmalı ki film oyuncusu olacağım diyor. Bir diğeri pek çekingen, bize bakarken sanki gözleri titriyor. İlgilerini çekecek konulardan söz açmaya gayret gösterdik ve bir yerde yakaladık onları. Bir çocuğun en büyük ihtiyacı baş gösterdi o anda; temas… Konuşurken birinin eli arkadaşımızın dizinde, bir diğerinin ise kolunda. Başı dik ikiz kardeşimizde başladı gülmeye, konuşmaya. Aslında belli pek bir zıpırdı kendisi. Önemli olan bir adım atmaktı, çünkü bizim içten bir adımımıza karşı onlar on adım bize gelmeye hazırlardı. Okul anılarından bahsettiler bizlere, izledikleri dizilerden, en sevdikleri aktivitenin dışarıda top oynamak olduğundan. Ders çalışıp çalışmadıklarını sorduk, gülüştüler kendi aralarında, kopya çekme maceralarını anlattılar bize, yapmamaları konusunda tatlı nasihatler versekte ona bile kızamadık içimizden. Yurt kuralları nedeni ile elden veremedik ama kendi gözlerimizle göremesek de hediyeleri aldıkları zaman yaşayacakları sevinci o gözlerde hissettik. Ayrılık vakti pek bir erken geldi, bize kapıya kadar eşlik ettiler. Daha fazla kalmak isterdik dedik fakat onlar zaten alışkındı bu duruma, hayatlarına seyirci gelenleri yolcu etmeye. Yine gelin diyemediler. Çünkü kimbilir daha önce kaç kişiyi yolcu edip bir daha göremediler.

    ‘’Onları görünce üzülür müyüm?’’ düşüncesinden sıyrılıp ziyaret etmeliyiz kardeşlerimizi, çocuklarımızı. Onlara yalnız olmadıklarını hissettirmeli, yoksun kaldıkları duyguları hatırlatmak için çaba göstermeliyiz, sevilmenin, sevmenin, sahip çıkmanın ne demek olduğunu unutturmamalıyız. Kardeşlerimizin yalnızlığını bir nebze hafifletmek için yaptığımız bu geziye olanak sağlayan okulumuz Kadir Has Üniversitesi’ne, hediyeleriyle onlarca çocuğun yüzündeki gülümsemeye sebep olan arkadaşlarımıza ve hocalarımıza teşekkür ediyoruz. Gerçekleştirdiğimiz bu etkinliğin devamının gelmesi dileğiyle...